Kalem susmuş mürekkep kan ağlıyor
Bilirmisin sen gözyaşı nedir
Bilirmisin bülbüller niçin öter
Bilirmisin acı çekerek ölmek nedir
Adına sevda diyorlar, adına aşk diyorlar
Gözleri hayalimde deniz dalgası gibi
Elleri yabancı oldu, soğuk ve cansız
ah bu özlem kemiklerimi sızlatıyor
Yaprakların dalından ayrıldığı gibi
Güneşin batıp ay’ın doğduğu gibi
Geceler bir sığınak her biri dert ortağı
Demir almış vapur gibi son bakış
Mumların anlamını şimdi anlıyorum
Bir keman özlemimi beste yapmış çalıyor
Gitti, yok, imkansız, olmayacak, hayal
Anılar hançer, varlığın yaşam, bir ümit…
Bir e-posta göndermek
