Şiir

Heba

Yıllarımı heba ettim kıymet bilenim olmadı
Göz yaşımı döktüm, anlayanım olmadı
Kalbimden parça verdim, sevenim olmadı
Zalimsin kader, diyecek sözüm kalmadı

Ağaç, fidan misali ondanda yüzüm gülmedi
Hayallerim gündüzden geceye döndü
Ümidimle dertleșirim kimse duymaz bizi
Ömrümü yollara serdim, gönül bilen olmadı

Hiç kimseler duymadan içimde haykırırım
Sesizce saklanırım içimdeki o sevgiye
Bileğim bükülmezdi ama büktüler belimi
Yanarım yanarım biten gençliğime yanarım

İlginizi Çekebilir
Makale Devam Ediyor

Bazen bir teselli istedim ama gören olmadı
Attim içime bütün derdimi bilen olmadı
Ayaktayım dimdik, yaşlı bir çınar gibi
Dert etme ey gönül, senide duyan Allah var

Yazar


Makale Arşivi sitesinden daha fazla şey keşfedin

Subscribe to get the latest posts sent to your email.

Bir Yorum Yazın

Bunlara da Göz Atın
Kapalı
Başa dön tuşu