Yıllarımı heba ettim kıymet bilenim olmadı
Göz yaşımı döktüm, anlayanım olmadı
Kalbimden parça verdim, sevenim olmadı
Zalimsin kader, diyecek sözüm kalmadı
Ağaç, fidan misali ondanda yüzüm gülmedi
Hayallerim gündüzden geceye döndü
Ümidimle dertleșirim kimse duymaz bizi
Ömrümü yollara serdim, gönül bilen olmadı
Hiç kimseler duymadan içimde haykırırım
Sesizce saklanırım içimdeki o sevgiye
Bileğim bükülmezdi ama büktüler belimi
Yanarım yanarım biten gençliğime yanarım
Bazen bir teselli istedim ama gören olmadı
Attim içime bütün derdimi bilen olmadı
Ayaktayım dimdik, yaşlı bir çınar gibi
Dert etme ey gönül, senide duyan Allah var
Makale Arşivi sitesinden daha fazla şey keşfedin
Subscribe to get the latest posts sent to your email.