Günümüzde, iklim değişikliği dünyanın dört bir yanında etkisini göstermeye devam ediyor. Bu değişiklikler, kuraklık sorununu da beraberinde getiriyor. Her yerde su kaynaklarının azalması ve tarım arazilerinin sulanamaması gibi ciddi su kıtlıkları konuşulmaktadır.
Ancak, su tüketiminin yüksek olduğu sektörlerden biri, sıklıkla göz ardı edilen tekstil endüstrisidir.1970’li yıllara kadar, suyun sınırsız bir kaynak gibi kullanılması yaygındı. Özellikle reaktif boyaların tanıtılması, tekstil sektöründe parlak ve canlı renklerin yanı sıra yüksek dayanıklılık sunmasıyla büyük ilgi gördü. Bu, pamuklu örgü ve reaktif boyanın hızla popüler hale gelmesine yol açtı. Ancak, bu büyümeyle birlikte, su tüketimi de artmıştır.
Pamuklu örgüyü boyamak için, 70’li yıllarda 1/20 flotte kullanan makinalarda yaklaşık 150-200lt su harcanmaktaydı. İlerleyen süreçte, su tüketiminin ve enerji maliyetinin azaltılması amacıyla makine üreticileri, su tüketimini önemli ölçüde azaltan makineler geliştirdiler. Ayrıca, işlem sürelerini kısaltan kimyasal maddeler de kullanılmaktadır.
Ancak, reaktif boyaların yapısı gereği, tuz ve soda gibi maddelerin kullanılması zorunludur ve bu işlem sonucunda atılan boya miktarı %25-30’a kadar ulaşabilir. Bu da, işlemin sona erdikten sonra kumaşın temizlenmesi gerektiği anlamına gelir.
Çevresel kaygılar arttıkça, araştırmacılar tekstil endüstrisinin su kullanımını azaltmak ve daha sürdürülebilir yöntemler geliştirmek için çalışmaktadır. Bu amaçla, susuz boyama sistemleri üzerinde 10-15 yıldır araştırmalar yürütülmektedir.
Ancak, bu yöntemlerin başlıca hedefi polyester gibi su tüketimini daha az gerektiren kumaşları boyamaktır. Gerçekte, su tüketimi daha fazla olan pamuklu ve reaktif boyamada sorunlar daha da büyüktür.
Susuz boyama sistemleri, su kullanımını minimuma indirirken aynı zamanda zaman ve enerji tasarrufu sağlar. Bu sistemler, reaktif boyaların sunduğu dayanıklılığı koruyan ve sadece %1-2 oranında kirleten alternatif boyaların kullanımını teşvik etmektedir. Bu yaklaşım, tekstil endüstrisinin su tasarrufunu ve çevresel sürdürülebilirliği artırmasına yardımcı olabilir.
Geçmiş yıllarda kullanılan reaktif boyama sistemleri yerine, tuz ve soda kullanımı minimum olana ve boyama sonrası reaktif boyama kadar uzun banyo işlemleri gereksinimi olmayan, diğer alternatif boyama sistemleri tercih edilebilir.
Sonuç olarak, tekstil endüstrisi su tasarrufu ve çevresel sürdürülebilirlik konularına daha fazla odaklanmalıdır. Su kullanımını azaltan ve çevreye daha az zarar veren boyama yöntemleri, gelecek nesiller için daha sürdürülebilir bir dünya yaratmamıza yardımcı olacaktır.
