Arzularımızın Tatmin Edilemesi

Yeteneklerimiz ve zihinsel kapasitemiz artmaya başladığı zaman, içimizde yeni arzular oluşur. Bu, daha önce yaşanmış ve tatmin edilememiş hislerimizin, bir yansımasıdır. Arzularımızın, tamamen tatmin edilmesi veya yok edilmesi, mümkün olmayabilir.

İnsan zihninde gelişen, tatminsizlik algoritması: insana, doğaüstü yetenekler kazandırmıştır. Bu algoritma sayesinde: bedensel özellikler de şekillenmiştir. Ter bezlerimiz ve uzun süre çalışabilen kas yapımız: bizi, avının peşini bırakmayan bir tür haline getirmiştir. Hızlı koşma yeteneği olmayan insan: orta hızda (yaklaşık 15km/saat) sürekli koşabilir. Böyle olunca, avının vücudu ısınır veya laktik asit birikiminden dolayı şişer. Av yorulur ve pes eder. Fakat, tatminsizlik algoritması, hedefe ulaşana kadar durmaz.

Bu yapıdan dolayı: arzularımızın tatmin edilmesinin imkansızlığı, yani insanın, kendisini sürekli yetersiz hissetmesi: arzulama programının yapısından dolayıdır.

Bilinçaltı ortamında süreki, tatmin edilemesi imkansız olan arzular üretilir. İnsan, kendisinde bir potansiyel gördüğü zaman, yani kendini hazır hissettiğinde: arzusunu bilinç seviyesine çıkarmış olur.

Bilinç, bedeni hareket ettirmeye başlar. Beden tasarruf modundan dolayı: tembellik edip, yorgunluk hissi üretebilir.

Bilinç, arzuladığından başka birşey düşünemez hale geldiğinde ise: insanda, gözle görülebilen tepkiler oluşur. Buna: kudurma fazı da, denebilir. Ve artık insan, eyleme geçmek zorundadır. Geçmişte deneyimlenen bilgiler derlenir, herşey yeniden hesaplanır ve bir plan doğrultusunda, arzu tatmin edilmeye çalışılır.

Yapılan herbir eylem, kişiye yeni bir haz yaşatmaktadır. Kişi, tamamen tatmin olmasa bile: küçük bir parça hazzı almayı başarır. Bu, bağımlılık yapan bir histir. Böylece arzu, kişiye tekrar harekete geçirebilecek niyeti, meşrulaştırmış olur.

Beden, arzunun tatmin olabilmesi için: gelişir ve enerji depolarını doldurur. Bunun sonucunda arzu: bedenin verdiklerini kullanarak, bir sonraki tatmin seviyesini kurgulamaya başlar. Aslında bu süreçte: hem beden hem de zihin gelişmektedir.

Tatmin sonrası insan, soğumaya çekilir. Aynı zamanda bilinçaltı seviyesinde, yeni arzular da oluşur. Çoğu insan, bu sistemi: kolay bir şekilde anlayamaz ve ifşa edemez. Etse bile, kabullenmek istemez. Çünkü, arzusuna verdiği emeğin karşılığında, haz almaktadır.

Bilinçaltı; bilincin ve bedenin kendini hazır hissettiği ana dek sessizce bekletmektedir. Kişi, kapasitesini arttırmaya yönelik çalışmalarda bulunuyorsa: arzusunu da farkında olmadan büyütmüş olur. Tabiki, tembel insanlar bu durumdan istinadır.

Arzu, geçmişteki köklerinden beslenerek kendini sürekli canlı tutabilir. Bu, kendini geliştirebilen bir programa benzer.

Arzu ve tatmin olma duygusu: birbirini nötrlemektedir. Tatmin olmak için: çok fazla emeğin harcanmasına ihtiyaç vardır. Tembellik edilmediği sürece, arzu sürekli hacim büyütür. Kişi, bu kısır döngünün farkında olmadığı için: arzusunu gerçekleştirme ve kendini tatmin etme döngüsünden kurtulamaz.

Arzu, kişiyi derinden etkileyecek bir travma yaşanmadığı sürece, ortadan kalkmaz. Arzu sürekli gelişir ve her defasında dozu arttırır. Bu durum, doyumsuzluk olarak bilinir.

Tatmin olma veya doğru zamanı bekleme koşullarında, arzular hep varolur. Böylece kişi, hayatının büyük bir kısmını, arzularının peşinden koşarak harcar. Aslında kişi, arzularının kölesi olmuştur.