Zaman algımız: yaşadığımız olayların farklı olmasına bağlı olarak şekillenir. Farklı olayların yaşadığı dolu dolu geçen bir gün: rutine bağlanmış bir yıldan daha fazlaymış gibi algılabilir. 8-6 çalışan birisi, çalışma zamanında geçirdiği yılların: “Su gibi aktığını” söyleyecektir. Benzer olayların üst üste yaşanması sonucunda beyinde kıyas yapacak farklı bir veri oluşturmadığı için: suyun suya benzemesi gibi tek bir zaman yaşanıyormuş hissi oluşacaktır.
Farklı olayların yaşanabilmesi riskli iştir. Beyin rutine alışmaya meyilli olduğundan: çok gerekmedikçe risk almak istemez. Risk almadıkça rutinden kurtulamaz. Rutine alıştıkça korkaklaşır. Herkes gibi o da toplumsal kurallara itaat eder. Sürüden ayrılanı kurt kapmaktadır.
Gelişimin öncüsü dahi kişiler: toplumsal kurallara aykırı davranışlar sergilemesiyle bilinir. Çoğu hedefine ulaşamadan kaybolup gitmektedir. Doğa kanunlarında dahi böyle kişileri filtreleyen yasalar mevcuttur. Hayvansal seviyede bu durum rahatlıkla gözlemlenebilir. Hayvan seviyesi, fiziksel eylemlerden ibaret olduğundan: anlaşılması kolaydır. İnsan seviyesinde: fikir ve düşünceler olduğundan olay biraz karmaşık görünür.
İnsan seviyesinde farklı olayların yaşanabilmesi için: cesur olup, farklı bilgilerin edinilmesine ihtiyaç vardır. Eyleme geçmeden önce düşünmek ve altyapı hazırlamak: eylemin gerçekleşmesini garantiye almak demektir. Çok az insan buna cesaret etmektedir. Bilgi edinmek zahmet istediğinden: tembellik filtresi sayıyı minimuma indirecektir.
Korkakları yönetmek/gütmek isteyen insanlar, okulu icat etmişlerdir. Herkesi aynı bilgilerle donatarak, kurdukları sisteme aykırı insanların yetişmesine engel olurlar. Onları: açlık, yoksulluk, işsizlik, toplumdan dışlanma.. gibi metodlarla hizaya getirirler. Aslında yaptıkları insanların hayatları çalmaktadır. Aynı bilgilerle yetişen insanlar, hep aynı hayatları yaşamaktadır. Farklı olaylar yaşanmadığından, insanlar tek bir zaman algısında hapsolurlar..
